Televizyon seyredemiyorum şehidim
Gazete okuyamıyorum şehidim
Sokakta gezemiyorum şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
İşim, gücüm, var emeğimde şehidim
Boğazımda kalan, yemeğimde şehidim
Yatıyorum gece, rüyamda şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
Dağlar, ovalara bakıyorum şehidim
Parkta oturamıyorum şehidim
Okulda okuyamıyorum şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
Evlerde yakılan ağıtlar şehidim
Tohuma dönmemiş çiğitler şehidim
Civan gibi mert yiğitler şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
Bir lokma yemediğim şehidim
Kıyamadığım gözüm, kaşım şehidim
Evlerimizin direği, taşım şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
Davul zurnayla giden, erlerim şehidim
Kıyıp bakamadığım, yüzlerim şehidim
Toprak gibi gezdiğim, yerlerim şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
Kiminin bir tanesi olur şehidim
Kiminin nar tanesi olur şehidim
Kiminin nur tanesi olur şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
Çürük gitmez askere, olurmu şehidim?
Sizin ahınız hiç kalır mı şehidim?
Kur ‘anda yazıyor, ölürmü şehidim?
Vah benim giden yiğitlerime vah
Bazımız olurmuş neyimize şehidim
Kan damlıyor yüreğimize şehidim
Kara bağlıyoruz evimize şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah
METİN ŞEKER ‘im kurban size şehidim
Gerek kalmadı artık söze şehidim
Helal et haklarını bize şehidim
Vah benim giden yiğitlerime vah